Ciekawostki ze świata symboli (1)

W ramach researchu do kiełkującej niemrawo powieści oraz poszerzania horyzontów intelektualnych czytam sobie Słownik symboli Cirlota, bo potrzebuję podbudowy symbolicznej dla starożytnego, obecnie podupadającego bractwa czarodziejów (nazwa, herb, stroje, dekoracje w głównej siedzibie...) Na razie wiem tyle, że najprawdopodobniej będą powiązani z kultem solarnym.

Nie byłabym sobą, gdybym przy okazji nie wynotowywała ciekawostek wartych zamieszczenia na blogu. Poniżej garstka barwnych (i zupełnie, ale to zupełnie mi teraz nieprzydatnych) informacji, które wypisałam z haseł na literę "A". 

Krzew akacji, kwitnący na biało i purpurowo, był uważany przez Egipcjan za święty.

Alkohol, czyli woda życia (aqua vitae), jest zarazem wodą ognistą; symbolizuje więc sumę dwóch żywiołów, pierwiastka męskiego i żeńskiego. Oba są zarazem twórcze i niszczycielskie. 

Altanka, podobnie jak wieża, studnia i brama, była w malarstwie emblematem Maryi Panny.

Anjana (imię być może ma coś wspólnego z rzymską boginią Dianą) to czarodziejka z folkloru hiszpańskiego, która pojawia się w postaci staruszki, aby sprawdzić, czy ludzie okażą jej miłosierdzie. W swej prawdziwej postaci anjany są pięknymi jasnowłosymi dziewczętami o niebieskich oczach. Noszą tuniki z kwiatów i srebrnych gwiazd oraz zielone pończoszki (symbol pierwotnej, dziewiczej przyrody... lub po prostu przejaw próżności), a w dłoniach dzierżą różdżki ze złota. Mieszkają w podziemnych pałacach wypełnionych klejnotami, mogą dotknięciem różdżki zamieniać dowolne obiekty w skarby, a poza tym podobno bardzo lubią zwierzęta.

Arka - statek, w którym wedle Księgi Rodzaju życie było w stanie przetrwać biblijny potop - symbolizuje moc, dzięki której wszystko może się odradzać, a w sensie biologicznym macicę lub serce. Arka oraz rozpościerająca się nad nią tęcza to symbole komplementarne; dwie połówki, które razem tworzą całość, prastary symbol kosmicznego jaja. 

Obraz na dziś: Hieronim Bosch, "Potop". Malowidło zostało wykonane farbami olejnymi na drewnianym panelu i stanowi część tryptyku. Powstało między rokiem 1508 a 1516. Obecnie znajduje się w muzeum Boijmans Van Beuningen w Rotterdamie.


Literatura:

Juan Eduardo Cirlot, Słownik symboli, przeł. Ireneusz Kania. Wydawnictwo Znak, Kraków 2001.

Wikipedia.